Meisje…

Ooit kende ik een meisje,
Nu lijkt het een eeuwigheid geleden.
In een vorig leven,
Dat nu afgesloten is.

Ik wil terug naar dat leven,
Naar dat meisje dat ik zo mis.
Dat meisje keer recht in mijn hart,
En ze raakte mijn ziel.

Ze wist hoe ik in elkaar zat,
Beter dan ikzelf.
En toch ging het mis,
Waarom weet ik nog steeds niet.

We kregen ruzie,
En verweten elkaar van alles.
Ik begreep haar niet,
En ik voelde me alleen.

Achteraf begreep ik haar maar al te goed,
Ik voel me precies hetzelfde.
Ik voel me leeg vanbinnen,
Ik voel me alleen.

Ik kan wel zeggen dat het me niet kan schelen,
Maar dat is niet waar.
Mijn ziel schreeuwt haar naam,
Mijn hart huilt vanbinnen.

Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan,
Dat ik dat meisje heb laten gaan.
De schuld ligt bij ons beiden,
Maar ik weet dat ik spijt heb.

Ooit hoop ik dat ik nog wat van haar hoor,
Het liefst zo snel mogelijk.
Ik denk nog iedere dag aan haar,
Denk jij ook nog wel eens aan mij…