Huilen.
Alweer huilen.
Huilen.
Het moet nu, want ik heb het een lange tijd niet gedaan.
Onderdrukt.
Omdat ik niet wou huilen.
En nu nog niet wil.
Maar als een traan de kans krijgt om eruit te gaan,
gaat de rest ook mee.
Ik begrijp niet waarom ik huil,
maar misschien eigelijk toch wel.
Alles wat er gebeurt is,
Misbruik,
Liefde,
Kennelijk, kan het me wel schelen.
Maar ik dacht van niet.
Maar waar komen anders die tranen vandaan?
Reacties op dit gedicht
| Knuffelbeertjuh: | Zaterdag, juni 02, 2007 09:14 |
| Laat die tranen lekker rollen, een keer huilen kan onwijs opluchten Knuff!! |
|
| 13-03-2007: | Woensdag, april 04, 2007 21:29 |
| heel herkenbaar,, mooit geschreven! sterkte XXX |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M.eiske | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2007 | ||
| Thema's: | ||