Een maand geleden is het nu
't lijkt alweer zo'n lange tijd
tsja, de dood
De dood, die je vroeg of laat toch niet vermijd.
95 mocht je worden,
een geweldig leven achter de rug
vol vreugd, vol blijdschap
die mooie tijd komt nooit meer terug.
Natuurlijk, er waren ook mindere tijden en dagen,
je vrouw die je verloow
de herinneringen uit de oorlog
die je voor altijd bij je zou dragen.
Velen zijn jaloers, op die 95 jaar,
"ik hoop dat ik 't word"zeggen ze
Een mooi leven moest het worden
en dat werd het, alles bij elkaar.
Toen is toch de tijd gekomen,
ook voor jou, om te gaan
Je liep de laatste tijd al erg te dromen
hoe het zou zijn, hier ver vandaan.
Bij oma, daar ben je nu,
ik hoop dat je rust hebt gevonden
de rust waar je al zolang naar verlangde
en voor altijd bij oma, om nooit meer uit elkaar te worden gezonden.
Ik mis je en ik zal je nooit vergeten