winnen van de donkere gedachtens die door me heen dwalen
komen mij weer eens uit mij slaap halen
de maan die door mijn kamer naar binnen schijnt
is het enigste licht wat mij een beetje bevrijd
ik zit te wachten in een hoekje op meer licht
en knijp mijn ogen angst vallig dicht
de wind giert door de bomen
dat geeft me een gevoel dat ik niet loop te dromen
de regen tikt tegen mijn raam
en dan laat ik zelf een traan
ik hou mezelf wakker in de nachten
enkel alleen door mijn enge angstige nare gedachten
de nachten zie ik als een gevaar
het is gewoon bijna niet meer haal baar
het verleden blijft me achter volgen en gaat niet weg
ellende boosheid verdriet en veel pech
de donkere beelden spoken door mijn kamer
en de stemmen hoor ik steeds vaker
ik kan het posetieve maar niet naar boven halen
ik ben gewoon weer aan faalen
vechtend ga ik de nachten door
en waarom waar doe ik het eigelijk voor
de stilte is mijn gekeerd
ik ben nog steeds ongedeert
maar hoelang gaat dat nog duren
ik tel de dagen en de uren...!!!