Golven.
Mystiek zullen ze in eeuwigheid blijven,
verrassend rollend keer op keer,
golven die als twins op elkander lijken,
nooit zie je de vorige nog eens weer.
© Herman Coppens.
Reacties op dit gedicht
| rovago: | Donderdag, april 05, 2007 15:36 |
| De mens is een trage golf. dag na dag is hij niet meer dezelfde. Groetje. Roger. |
|
| Cora (ZIJ): | Donderdag, april 05, 2007 12:21 |
| mooi! | |
| lonely 1: | Donderdag, april 05, 2007 12:13 |
| uren kan ik daar naar kijken, zo mooi vind ik dat; heel mooi ! liefs, lonely 1 |
|
| Will Hanssen: | Donderdag, april 05, 2007 08:53 |
| Prachtig geschreven Herman, zoals het met de golven is, is het ook met de mensen.... Liefs, Will |
|
| Windwhisper: | Donderdag, april 05, 2007 07:30 |
| Wohhhhh ook elke golf heeft een verhaal..... Mooi hoor Liefs Cobie Goede morgen |
|
| Hilly N: | Donderdag, april 05, 2007 07:27 |
| Heerlijk om bij die golven te vertoeven. Mooi gedicht. Lieve groet, Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Herman Coppens | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2007 | ||
| Thema's: | ||