arie: | Zaterdag, april 07, 2007 18:45 |
Ik herken het beeld mar. Ik heb een persoon gezien die zijn stappen telde als hij door de straat liep. En als hij z''n stap miste liep hij terug naar het begin van de straat en begon weer opnieuw.. X |
|
Klaes: | Donderdag, april 05, 2007 19:39 |
indrukwekkend vooral die laatste zin zo kernachtig mooi leafs/klaes |
|
Innerchild: | Donderdag, april 05, 2007 17:43 |
Dit raakt me diep ... en of het nu met autisme te maken heeft of niet, dat doet er naar mijn gevoel niet toe. Weg met die vakjes ! Ze zijn anders, ja ... maar zijn wij dat ook niet ? Een schitterend gedicht, Mar ! Liefs, Inner |
|
Windwhisper: | Donderdag, april 05, 2007 13:14 |
Mooi hoor dit Marina...geweldig indrukwekkend herkenbaar dat van 1,2,3,4 ik zou het geen autisme noemen. Liefs Cobie |
|
Cora (ZIJ): | Donderdag, april 05, 2007 12:26 |
Jeetje Marina, how impressive! Marina is back en hoe :-) |
|
lexx: | Donderdag, april 05, 2007 12:22 |
Met autistische invloeden .. het tellen .. Schitterend stuk ! :) |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 05 april 2007 | ||
Thema's: |