Onbegrepen dwalend
rond het kristal van eden
danst mijn hart
vraagt genade voor mijn ziel
die een oorlog ontketend
niet aards
maar in gedachten
waar de rozen
groeien in de hemel
niet aan de poort zal ik knielen
maar voor hem
die ik vrees
en meer nog bemin
de zeis spreekt recht
maar altijd eerlijk
wij zijn mens
en noemen het wreed
maar wie heeft zicht
zicht op zijn hart en ziel
noem hem hein
of liever nog de dood
hij verkoos niet zijn baan
hij voert hem uit
maar ik zag eens zijn oogkassen tranen
om dat hij minde die hij moest halen
ik adem
ik zucht
men zal mij niet verstaan
maar weet hij heeft nog eeuwen te gaan
zonder clementie
zonder genade
verwijten we hem de dood
***Wim****