Lieve broer, lieve zus


Ik kan nog steeds niet geloven
dat ze zomaar jullie leven konden roven
het dringt nog steeds niet tot me door
dat ik jullie zo plotseling verloor
Ik dacht dat alles zou vervagen
maar ik kan dat leed minder en minder goed dragen
ik mis jullie nu meer en meer
en smeek nog steeds om jullie terugkeer
Ik kan uw verlies nu moeilijker aan
en besef dat er een stuk van mezelf mee dood is gegaan
ik kan niet meer helder denken
aan niets nog voldoende aandacht schenken
Ik voel me leeg en zwak
en ben nergens meer op mijn gemak
ik wil het liefst naar jullie toekomen
maar kan dit enkel in mijn dromen
Het is juist die verschrikkelijke onmacht
die me wakker houdt iedere nacht
ik weet ik zou jullie moeten laten gaan
niet zoveel aan jullie laatste rustplaats komen staan
Maar ik word daar dagelijks naartoe gedreven
om jullie te spreken, heel even
en dan terug te gaan
om weer te beginnen van vooraf aan
… jullie meer en meer te missen !