Naamloos…

Ik voel me al een tijd heel slecht
De vriendinnen die ik had waren niet echt
Ze hebben me bedrogen
Ik liep erin met open ogen

Ik voel me al een tijd heel alleen
Alle mensen leven gewoon om me heen
Ik wil met ze meeleven, maar ik kan het niet
Ik verdrink in mijn eigen verdriet

Niemand zal het kunnen begrijpen
Ik hoor hen hun messen slijpen
Meer woorden die me pijn gaan doen
Die door me heen gaan als een harpoen

Van binnen zit ik vol met littekens
Mijn hoofd zit vol met vraagtekens
Wat heb ik fout gedaan
Ik wil niet steeds afgaan

Het word tijd om opnieuw te beginnen, ik weet het
Maar dat is een knop die ik niet zomaar meer aanzet
Dat heb ik door de jaren afgeleerd
De mensen hebben me teveel bezeerd

Ik hoop dat het gevoel ooit overgaat
Maar ik denk niet dat die tijd bestaat
Het zal altijd een deel van mij zijn
Ik zal moeten leren leven met de pijn