Aan mijn ongeboren kleinkindje
Jij piepklein celletje
nog zonder gezicht
amper een luchtbelletje
vooral vederlicht
Hopelijk zit je daar veilig van binnen
al zouden wij je nu al willen kennen
je koesteren … teer beminnen
maar vooral heerlijk verwennen
Daarom ga ik nu al smeken
groei en bloei maar hard
zodat wij je met een aantal weken
kunnen opnemen in ons hart
Ik weet ‘k moet geduld nu op prijs stellen
maar wat valt het zwaar
nog zoveel weken af te moeten tellen
met de vraag wordt het een “hem” of een “haar”
maar wat het ook zal worden
alleen uw gezondheid is prioriteit
de rest zijn zorgen voor morgen
want met een acht tal maanden word je werkelijkheid
Dan kan ik je nemen in mijn armen
een zalig gevoel zoals bij Hanne klein
dan kan je onze harten verwarmen
en voor altijd ons kleinkindje zijn
als het lot dan toch anders beslist
gaat niet alles op in mist
en ook al hadden we zovele dromen
nu weten we dat er nog kunnen komen
Want jij gaf als eerste aan
dat de poort open kan staan
om daar een nestje te gaan bouwen
te groeien en zielsveel van je houwen
Liefs oma Katrien
3 weken later kwam het af ...
het had hem buitenbaarmoederlijk genesteld ...
nog zonder gezicht
amper een luchtbelletje
vooral vederlicht
Hopelijk zit je daar veilig van binnen
al zouden wij je nu al willen kennen
je koesteren … teer beminnen
maar vooral heerlijk verwennen
Daarom ga ik nu al smeken
groei en bloei maar hard
zodat wij je met een aantal weken
kunnen opnemen in ons hart
Ik weet ‘k moet geduld nu op prijs stellen
maar wat valt het zwaar
nog zoveel weken af te moeten tellen
met de vraag wordt het een “hem” of een “haar”
maar wat het ook zal worden
alleen uw gezondheid is prioriteit
de rest zijn zorgen voor morgen
want met een acht tal maanden word je werkelijkheid
Dan kan ik je nemen in mijn armen
een zalig gevoel zoals bij Hanne klein
dan kan je onze harten verwarmen
en voor altijd ons kleinkindje zijn
als het lot dan toch anders beslist
gaat niet alles op in mist
en ook al hadden we zovele dromen
nu weten we dat er nog kunnen komen
Want jij gaf als eerste aan
dat de poort open kan staan
om daar een nestje te gaan bouwen
te groeien en zielsveel van je houwen
Liefs oma Katrien
3 weken later kwam het af ...
het had hem buitenbaarmoederlijk genesteld ...
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, april 07, 2007 20:02 |
| Een hoopvol verlangd gedicht dat je verwoorde. Jammer dat het zo moest aflopen. Liefs en warme troostende genegenheid, sunset |
|
| Fairouz: | Zaterdag, april 07, 2007 09:58 |
| Prachtig geschreven liefs, Fairouz | |
| Windwhisper: | Zaterdag, april 07, 2007 09:57 |
| Zo hoopvol in het begin wat verdrietig dat het uiteindelijk uitlipe op een miskraam, door een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, ik krijg er tranen van in mijn ogen, hopelijk gaat het goed met het moedertje en met de oma ook liefs Cobie |
|
| xAfterTomorrow: | Zaterdag, april 07, 2007 09:41 |
| Zeer mooi gedicht. xx | |
Over dit gedicht
| Auteur: K@trien | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2007 | ||
| Thema's: | ||