denk
de mensen even ver van elkaar
als de sterren bewegen
we roken, we eten, we slapen
bang daar te geraken
waar de pijn het hardste raakt
en het meeste zeer zich verspreidt
zelfs met de armen om ons heen
voorhoofden tegen elkaar
ogen gesloten, de punten van neuzen
heen en weer, wrijven en ruiken
vertrouwdheid opwekken en geuren
van een opnieuw gered bestaan
als de sterren bewegen
we roken, we eten, we slapen
bang daar te geraken
waar de pijn het hardste raakt
en het meeste zeer zich verspreidt
zelfs met de armen om ons heen
voorhoofden tegen elkaar
ogen gesloten, de punten van neuzen
heen en weer, wrijven en ruiken
vertrouwdheid opwekken en geuren
van een opnieuw gered bestaan
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2007 | ||
| Thema's: | ||