Wachtend op jou..

De zon komt weer boven..

en ik zou nu bezig moeten zijn..

met vechten tegen het missende gevoel..

maar in plaats van dat..

zit ik hier weer..

wachtend op jou.. totdat je me uit die.. eeuwige put haal.. Je bent weg.. en ik moet me voorbereiden.. voor de depressieve dagen.. mijn handen reiken naar boven.. met de hoop dat je ze pakt.. en me hier alsjeblieft.. uit haal.. Ik dacht dat ik het wel kon.. zo zonder jou.. maar alles besloot je mee te nemen.. zo voelde het.. mijn hart is ver weg, gebroken.. hij probeert me van die afstand de les te lezen.. Mijn gedachtes, heb je op één of andere manier.. heel erg onder controle.. het verteld me.. dat je weg bent.. ik wil die waarheid niet onder ogen komen... Mijn tranen vullen de dag.. en vertel me.. is dit echt beter zo..

want het voelt niet zo..

Geschreven door

Animola_*

Reacties op dit gedicht

Animola_* vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

*broken star*:	Woensdag, april 11, 2007 18:20
Zo mooi ! heel veel sterkte ! Xknuf

Sky._:	Zondag, april 08, 2007 19:13
Hee, Volgens mij ben jij een heel lief meisje en is hij niet de enige die jou uit de put kan helpen. Er zijn vast wel meer mensen die je uit de put willen helpen, als je die hulp accepteert en sterk blijft weet ik zeker dat het je lukt! Liefs,

Over dit gedicht

Auteur: Animola_*
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 07 april 2007
Thema's: [JIJ] [IK] [Verdriet]