De vreemde angst...

Ik wil ’t liefst bij je zijn
Maar mijn angst...

Ik wil ’t liefst met je praten
Maar mijn angst...

Ik wil ’t liefst naar je staren
Maar mijn angst...

Ik wil ’t liefst jou aanraking
Maar mijn angst...

Ik wil ’t liefst jou zoenen
Maar mijn angst...

Ik wil ’t liefst jou!
Maar mijn angst...

Ik ben bang voor iets
Ik weet niet waarvoor
Maar ik leid er wel door

Mijn angst...
Was ik er maar vanaf
Want ik voel me enorm laf!

Geschreven door

Miami Vice..-//-

Reacties op dit gedicht

Miami Vice..-//- vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

*tientjeuh:	Zondag, april 08, 2007 17:59
Heel herkenbaar :) Probeer er gewoon voor te gaan, wie weet kom je er dan makkelijker aan uit! Succes en dikke zoen XxX

Over dit gedicht

Auteur: Miami Vice..-//-
Gecontroleerd door: maria
Gepubliceerd op: 08 april 2007
Thema's: [Angst] [Verwarring] [IK]