Wat was je altijd lief
wat was je altijd lief en zacht voor mij
zal die eigenschappen nooit vergeten
want het waren fijne
soms maakte je me zo intens blij
was zo dol op je
of eigenlijk ben ik dat nog steeds
soms spook je niet door mijn hoofd
dan is het verdriet een stuk minder
maar nu terwijl ik op de grond zit
met al onze foto's om mij heen
die ik eigenlijk al had verbrand
voel ik mij ineens weer zo alleen
zo alleen zonder jou
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Maandag, april 09, 2007 13:39 |
| het terugblikken in ogenblikken van tijd...brengt het voelen zo dichterbij... liefs, kerima ellouise |
|
| lommert: | Maandag, april 09, 2007 09:30 |
| wat een droefheid staat hier te lezen...kunt ook terugkijken op mooie dagen willem met zon hier..ik stuur een deel;) |
|
| fortuna: | Maandag, april 09, 2007 01:05 |
| verdriet om een lieverd... doet erg veel pijn. Heel herkenbaar. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2007 | ||
| Thema's: | ||