God wat doet verlangen pijn
God, wat doet verlangen pijn.
Ik heb je lief,
m’n kleine kindje,
samen gaven we jou naam,
nu heb ik niets,
enkel een foto,
de tijd is stil blijven staan.
Maar soms,
als ik zit te dromen,
zie ik je helder voor mijn geest.
Ik hoor je lachen om mijn grappen,
alsof je nooit bent weg geweest.
Zo zal je altijd in me wonen,
voel je stromen door mijn bloed,
Ik zag je groeien alle dagen,
zoals jij alleen dat doet.
Nooit zal ik de tijd vergeten,
dat ik niet bij jou kon zijn.
Ik wil je koesteren in mijn armen,
God wat doet verlangen pijn…
P.Stevens
Ik heb je lief,
m’n kleine kindje,
samen gaven we jou naam,
nu heb ik niets,
enkel een foto,
de tijd is stil blijven staan.
Maar soms,
als ik zit te dromen,
zie ik je helder voor mijn geest.
Ik hoor je lachen om mijn grappen,
alsof je nooit bent weg geweest.
Zo zal je altijd in me wonen,
voel je stromen door mijn bloed,
Ik zag je groeien alle dagen,
zoals jij alleen dat doet.
Nooit zal ik de tijd vergeten,
dat ik niet bij jou kon zijn.
Ik wil je koesteren in mijn armen,
God wat doet verlangen pijn…
P.Stevens
Reacties op dit gedicht
| Stevens Peter: | Maandag, april 09, 2007 19:27 |
| Innerchild: | Maandag, april 09, 2007 16:38 |
| Scherp verlangende pijn ... en hoop (dat ook !) Ik werd stil bij het lezen van deze woorden ... Liefs, Innerchild |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stevens Peter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2007 | ||
| Thema's: | ||