opa..
opa..
k zie t nog voor mn ogen,
en kan het niet geloven.
die lieve oude man,
iets wat niet kan.
we wilden je niet kwijt,
vooral ik niet, je kleine meid.
ik heb je maar 14 jaar gekent,
en nou je er niet meer bent.
het is zo raar,
helaas ook waar.
lieve opa, je kunt er niks aan doen,
die stomme ziekte van toen.
maar we zijn je nog lang niet vergeten,
dat moet je weten.
waarom? dat was even gissen,
niet dat we je daarom minder missen.
de man die vechten zou,
we houden van jou.
het is de schuld van niemand,
maar dankzij jou zijn we iemand.
we hebben zoveel geleerd,
dat was echt niet verkeerd.
hou van je lieve opa !
liefs,
je kleine meid..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: kGm | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2007 | ||
| Thema's: | ||