Mijzelf
Ik pak een spiegel
en spiegel mijzelf
mijn eigen spiegelbeeld
dat ik telkens zwaar teleur stel
Ik pak een potlood
en beschrijf mijn andere kant
mijn ik die iedereen beschermt
tegen dat stukje mij dat brandt
Ik pak een camera
en maak een foto van de zijde
mijn eigen andere kant
die mij het allerliefst vermeide
Ik pak een mes
en maak een einde
mijn eigen slotsom klaar gewaand
de stop voor heel dat deel dat lijnde
Ik pak een vel papier
en tranen beginnen te bloeden
mijn eigen moordende uitingsvorm
waarvan geen enkel deel me kan behoeden
Reacties op dit gedicht
| InVinoVeritas: | Dinsdag, april 10, 2007 21:20 |
| Deze stijl van schrijven lijkt me zo bekend, die heb ik al eerder gezien. Met dezelfde themas en inhoud. Het is me zo herkenbaar, je laat me aan iemand denken die ik zeer graag mag. Maar goed, intens en pijnlijk is dit om te lezen, maar wel iets om de mensen wakker te schudden. Trouwens bedankt voor je prachtige reactie van mijn recent gedicht. Groetjes, In Vino Veritas. |
|
| lely elfje: | Dinsdag, april 10, 2007 15:04 |
| pijnlijk geschreven, maar wel mooi sterkte kus elfje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *alice* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2007 | ||
| Thema's: | ||