de nacht
Verloren in de nacht,
starend naar de -onverwoestbare-
sterren, zo ver weg.
Het zachtjes klotsen
van de donkere zee,
de zwarte lucht omarmt me,
de dag verloor haar kracht,
liet mij alleen in de stille nacht.
Geen hand op mijn schouder,
geen nieuw leven meer
in mijn vervloekte buik.
Ik zou willen weten waarom.
De nacht overstelpt mijn wezen.
Ik zou de hele wereld willen bewandelen
om de dag terug te vinden.
Reacties op dit gedicht
| *~kimmiej~*: | Vrijdag, april 27, 2007 14:27 |
| Mooi gedicht mooi verward moet er zlefs bij huilen:) Liefs strekte en kussies Kimmiejj:) |
|
| H.J.: | Dinsdag, april 10, 2007 22:44 |
| Ik zou de hele wereld willen bewandelen om de dag terug te vinden. sterk, heel sterk. liefs |
|
| Cora (ZIJ): | Dinsdag, april 10, 2007 12:18 |
| ... :-) |
|
| Oorlam: | Dinsdag, april 10, 2007 12:16 |
| sterke beelden.. aai, |
|
| sunset: | Dinsdag, april 10, 2007 11:46 |
| Droef, verlangend, verward. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| Nino de Pino: | Dinsdag, april 10, 2007 11:37 |
| zwart gat, griezelig... rationeel beschreven, liefs, nino. |
|
| vivika: | Dinsdag, april 10, 2007 11:29 |
| gevoel mooi verwoord dikke dikke troostknuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lurin | ||
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2007 | ||
| Thema's: | ||