08-04-07
Ik kan niets meer hebben
om alle dingen begin ik te huilen
mijn zelfvertrouwen is 0.0
nets meer om mezelf bij te verschuilen
Ik voel me nergens meer veilig
ik sta overal alleen voor
probeer me groot te houden
ik vecht nogsteeds door
Ik geef nog niet op
hoop kan er misschien nog zijn
toch zou ik vaak graag gaan
verlost uit deze pijn
Het word me soms gewoon te veel
alles gaat dan fout
het gevoel alleen op de wereld te staan
het gevoel dat niemand van je houd
Dan ga ik t liefste weg
geen problemen en geen zorgen
veilig en vrij
niet te hoeven denken aan morgen
Weg van alles
ook van de mensen waar ik veel van hou
ik zal je nooit vergeten
ik weet dat je verder kan, ik geloof in jou.
Reacties op dit gedicht
| +lory+: | Woensdag, april 11, 2007 19:59 |
| Meiske... wat is er toch ooit met je gebeurd dat je de wereld zo kunt zien? Jij kunt verder, jij wordt liefgehad, in jou wordt geloofd. Van en in de ander inderdaad ook, maar vergeet niet jezelf, dat is niet nodig. Jij zegt naar mij te willen luisteren, ik heb reeds mensen gevonden waar ik vele gevoelens en emoties kwijt kan. Daarom bied ik jou hetzelfde aan, in de hoop dat ook jij een plekje vindt. Een super dikke knuffel, ben hier ook voor jou. Kus en veel liefs, Lory |
|
Over dit gedicht
| Auteur: **Kleintje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2007 | ||
| Thema's: | ||