Woeste aantrekkelijkheid

Je kijkt vol interesse naar je blad
dat ongeschreven wit blijft
en ik zie de golving van je nek
de haren, wild erboven

Je lacht om precies dat
waarom ik niet kan lachen
en andersom, hoe is het mogelijk
dat ik hierin wil geloven

Je blik staat op oneindig

op de muur, maar niet op mij
en stug probeer ik niet te staren
naar je schoenen op de grond

Je ogen zijn zo loom en leeg

je stem zegt niet zoveel
en als je lacht, je tanden bloot
zit er niets bijzonders in je mond

Hoe ik je ook bekijk
op elke minuut van iedere tijd
ik zie slechts wat ik zien wil

jouw woeste aantrekkelijkheid

Geschreven door

Ing-E

Reacties op dit gedicht

Ing-E vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

goudvis:	Zondag, mei 13, 2007 22:29
ja die krulletjes in zijn nek die lijnen langs zijn mond. En een zonnebril in zijn haar om de wilde lokken te temmen.. zucht.....

lexx:	Zondag, mei 13, 2007 20:02
Ongecultiveerde liefde Duurzaam ding .. Evenzo een goed stuk! :)

sunset:	Dinsdag, april 10, 2007 15:28
Dat is inderdaad verliefdheid; die ons laat zien wat wij willen zien ;). Treffend tonend verwoord door jou. Liefs, sunset

Over dit gedicht

Auteur: Ing-E
Gecontroleerd door: Marina
Gepubliceerd op: 10 april 2007
Thema's: [Verliefd]