clochard
Schijnsel van de maan
op geplaveide wegen
als baken in het donker
een licht in duisternis
langzaam loop ik voort
op weg naar ergens heen
mijn doel is onbekend
omdat het nergens is
ik vlei mijn hoofd dan neer
onder de sterren hemel
de deken van de nacht
ontfermt zich over mij
ontwakend uit mijn slaap
is daar de dageraad
en ik,ik strompel voort
de nacht is weer voorbij
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Dinsdag, april 10, 2007 19:17 |
| Tja, je weet maar nooit hoe iemand zo terechtkomt..... Mooi verwoord. Liefs, Will |
|
| Peter van Tiel: | Dinsdag, april 10, 2007 19:17 |
| Een mooi gedicht over een doelloos bestaan. Fijne avond gewenst. Liefs, Peter. |
|
| Cora (ZIJ): | Dinsdag, april 10, 2007 17:55 |
| Met de ziel onder zn arm ging hij de dag weer in, treffend, |
|
| sensi: | Dinsdag, april 10, 2007 17:50 |
| Doelloos ... zonder doel. In-levend geschreven! Groetjes |
|
| MizzTeaQ: | Dinsdag, april 10, 2007 16:47 |
| Een pracht! Liefs, |
|
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, april 10, 2007 16:38 |
| treffend dit liefs Jannie |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, april 10, 2007 15:55 |
| Ja zo loopt hij voort liefs Cobie kuzzz |
|
| M@rcel: | Dinsdag, april 10, 2007 15:45 |
| prachtig geschreven Liefs M@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2007 | ||
| Thema's: | ||