Toen ze jou een maand geleden
Aan me voorstelden,
Vond ik je een geweldige jongen…
Maar toch voelde ik steeds iets van:
Je mag hem nooit in vertrouwen nemen.
Had ik toen maar geluisterd naar
Dat vervelende gevoel!
Maar nee, ik nam je in vertrouwen
Ik vertelde je dat een van mijn
Beste vrienden een junkie is…
Ik vertelde je dat er nog vrienden van me
Drugs namen… Ik vertelde je zoveel…
Had ik het nooit gezegd,
Dan had je nu geen manier om
Mijn leven te verpesten…
Om één of andere ongekende reden
Kreeg je een hekel aan me…
Het leek alsof je me wou straffen
Om iets, maar ik weet niet wat!
Je gebruikte mijn vertrouwen om het
Vertrouwen van andere mensen in mij
Te schaden… Je maakte van die bevriende
Junkie, dat ik verslaafd was aan de drugs…
Ik dealde, ik gebruikte, maar ik zei
Niemand daar iets van… Tenminste
Dat is wat jij beweerde! Ik deal helemaal niet
Ik gebruik helemaal niet! Maar toch geloofden
Velen je… Ze vroegen me allemaal of
Het waar was wat je over mij vertelde
Mijn moeder sleurde me naar de dokter
Om te zien of ik aan de drugs zat!
Ik moet je feliciteren, je bent erin geslaagd
Om mijn leven dat eindelijk weer een beetje
Normaal liep, te verprutsen…
Proficiat, Dieter, daar slaagde nog niemand in!