In het leven hulpeloosen waar is 't geluk geblevenals je moe bent, krachteloosin het spinnenrag verwevenin het leven hulpeloos...afhankelijk van naastenliefdehet on-geluk straalt er van afniets meer wat ze ooit geriefdeweggestopt al in haar graf...weggeslikt zijn al haar tranentranenbron is opgedroogdsteeds moet ze zichzelf vermanenis er nog iemand die haar gedoogdJannie
| Jannie Hoogendam: | Dinsdag, april 10, 2007 20:06 |
| ho ho, Arie, dit gaat niet over mij, lieve schat... ik ben dus niet zielig...echt niet ik ben een tevreden mens liefs Jannie |
|
| arie: | Dinsdag, april 10, 2007 19:33 |
| Je spreekt van jouw gedogen... Jij bent een mens als ieder ander Jij bent warm warm voor een ieder Wees dus ook warm voor jezelf Ja het zit je tegen toch sta je niet alleen er zijn er velen die van jou houden om wie je bent en niet omdat je zielig bent Dit is een zachte schop onder je kont ;) Liefs, arie |
|
| M@rcel: | Dinsdag, april 10, 2007 18:05 |
| voelbaar voelend en diep-rakend geschreven Liefs M@rcel |
|
| sunset: | Dinsdag, april 10, 2007 16:54 |
| Nou, wat dacht je van mij. Droef voelbaar verlangend verwoord. Liefs en warme omarmende knuf, sunset |
|
| black_beauty: | Dinsdag, april 10, 2007 16:54 |
| diep rakend dit, de eenzaamheid voelbaar | |
| Auteur: Jannie Hoogendam | ||
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2007 | ||
| Thema's: | ||