voor mijn lieve vriendin
stil lig je daar
je hart vol verdriet
je wilt zo graag slapen
maar kan het nu niet
je ligt alsmaar te denken
had ik maar iemand
iemand die om me gaf
die altijd van mij zou zijn
die mij liefde zou geven
mij zou bijstaan in alles
maar waarom nu weer dit
al die tegenslag
het leek weer zo mooi
dat jij van mij hield
maar nu is het weer stil
en weg is de zon
de zon die mij warmte gaf
die mij weer moed gaf
de warmte die ik kreeg
van binnen in mijn hart
nu lijkt het te vervagen
ik hoor van jou niet veel meer
waarom moet het nu zo
ik heb ook mijn gevoel
je hart vol verdriet
je wilt zo graag slapen
maar kan het nu niet
je ligt alsmaar te denken
had ik maar iemand
iemand die om me gaf
die altijd van mij zou zijn
die mij liefde zou geven
mij zou bijstaan in alles
maar waarom nu weer dit
al die tegenslag
het leek weer zo mooi
dat jij van mij hield
maar nu is het weer stil
en weg is de zon
de zon die mij warmte gaf
die mij weer moed gaf
de warmte die ik kreeg
van binnen in mijn hart
nu lijkt het te vervagen
ik hoor van jou niet veel meer
waarom moet het nu zo
ik heb ook mijn gevoel
Reacties op dit gedicht
| frientjus: | Woensdag, mei 30, 2007 19:58 |
| hij is al even oud maar toch mooi gedaan! wel triest... liefs diek |
|
| chèrie: | Woensdag, april 11, 2007 17:18 |
| hij is egt super mooi!! dankjewel! HVJ HVJ |
|
| prinCess*C: | Dinsdag, april 10, 2007 21:51 |
| ahh echt een zielig en mooi gedicht,. sterkte | |
