stille gevoel
In deze stilte van de nacht
is er even niks wat verzacht
waarom altijd maar zo bang
met veranderingen zo in een gevang
ik zie mezelf nu even gaan
boosheid maar ook een traan
alleen duisternis om mijn heen
door stille koude voel ik me alleen
nog zo ontzetten moe gestreden
bang voor toch het heden
al komt ooit alles goed
omdat ik kracht bezit en de moed
maar kan het maar niet begrijpen
alle dingen zit ik nu te vergelijken
verwarring en vele tranen deze nacht
maar voor beschermd wonen had ik lang gewacht
Reacties op dit gedicht
| anneke van dijk: | Woensdag, april 11, 2007 07:39 |
| je hebt altijd moeite met verandering, maar je weet ook dat het meestal erg meevalt en dat je veel meer aan kunt dan je zelf denkt... liefs, namasté, an |
|
| enjaeva: | Woensdag, april 11, 2007 07:16 |
| hobbells en bobbels komen wij tegen \de weg van wikken en wegen de weg van liefdevolle kracht geeft zicht op dag en nacht \voel en bega het krachtige pad en weet dat het jou wordt gegunt omdat jij ook recht heb op geluk en plezier en weet te vinden het nu en het hier vergankelijk betrekkelijke momenten van pijn en verdriet niet te kennen in procenten gaan voorbij ineens is daar licht in de vorm van een liefdevol gemaakt gedicht wens ik jou het goe |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2007 | ||
| Thema's: | ||