verloren
De schittering
In men ogen
Is verdwenen
De lach
op mijn gezicht
Is er niet meer
De pijn is nu op mijn gelaat
Te lezen
Hoe meer ik er naar kijk
Meer en meer
Het licht in mijn leven
Is verloren
De duisternis
Is er weer
Verdriet
Is weer in de plaats
Van geluk gekomen
Iets anders ken ik niet meer
Mijn hoop
Op geluk
Is opgegeven
Mijn verlangens
Zijn verloren
In een zee van verdriet
Mijn zin in het leven
Is verdwenen
Omdat de jongen waar ik zo van hou
Omdat diegene die
Mij weer liet genieten
Lachen en zingen
Omdat diegene
Mij liet vallen
Omdat hij mij verliet .
05.04.07
In men ogen
Is verdwenen
De lach
op mijn gezicht
Is er niet meer
De pijn is nu op mijn gelaat
Te lezen
Hoe meer ik er naar kijk
Meer en meer
Het licht in mijn leven
Is verloren
De duisternis
Is er weer
Verdriet
Is weer in de plaats
Van geluk gekomen
Iets anders ken ik niet meer
Mijn hoop
Op geluk
Is opgegeven
Mijn verlangens
Zijn verloren
In een zee van verdriet
Mijn zin in het leven
Is verdwenen
Omdat de jongen waar ik zo van hou
Omdat diegene die
Mij weer liet genieten
Lachen en zingen
Omdat diegene
Mij liet vallen
Omdat hij mij verliet .
05.04.07
Reacties op dit gedicht
| princezz of darkness: | Woensdag, april 11, 2007 19:45 |
| mooi gedichtje, jammer dat het zo moest gaan! xx princezz,,, |
|
| kiyara: | Woensdag, april 11, 2007 18:37 |
| mooi geschreven en bij sommige mensen waar | |
Over dit gedicht
| Auteur: Fionaa | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2007 | ||
| Thema's: | ||