Ik denk dat het geluk is.
Ik denk dat het geluk is
De zon is gevallen
In een lichte deken van wolken
Ze hoeft niet meer te branden.
Geen vlammen meer van woede of hoop
of diepe verlangens.
Alleen maar:
Rust - intense rust -
Ik denk dat het geluk is.
Onbereikbaar ver, voelt het
Tegelijk oneindig dichtbij
bij jou
Ik wil dichterbij, nog dichterbij
dichter dan jij bij jou bent.
We zijn vlammen
van verlangens en hoop en woede
en toch ook niet
We zijn alles
Reacties op dit gedicht
| Sarah Blind: | Woensdag, april 11, 2007 21:34 |
Mooi dit. Liefs, Sarah |
|
| David Matser: | Woensdag, april 11, 2007 21:00 |
| Heel mooi, deze. Mooie beelden, goed uitgewerkt. Vooral het eind, vanaf "Ik wil dichterbij, nog dichterbij...." vind ik erg mooi. liefs, David |
|
Over dit gedicht
| Auteur: A-live | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2007 | ||
| Thema's: | ||