Wij samen, niet meer.
Wij samen, niet meer.
Ik weet nog zo goed de tijd
dat we zeiden 'onafscheidelijk,
verbonden voor altijd'.
Ik weet nog dat we zeiden,
opnieuw, elke keer
'onze vriendschap voor eeuwig,
nooit raak je me kwijt'.
Wij samen, niet meer.
ik ben nu van je gescheiden,
de vriendschap verbroken,
voor altijd?
Wij samen, niet nu.
Ik ben van je verwijderd,
Ik ben van je verwijderd,
en de kloof groeit, en groeit,
ik raak je kwijt.
Waarom? is wat ik graag
zou willen weten.
Wanneer? is iets wat
ik ben vergeten.
Waar? is de verandering
Waar? is de verandering
in ons leven.
Wat? is de verschillen
in ons persoonlijke geven.
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Zondag, april 15, 2007 19:08 |
| zo erg dit soms, ik hoop toch voor je dat het mss tot versmelting kan komen tss jullie beiden! Liefs, Kus Houvanje |
|
| Br0ken_R00sje: | Donderdag, april 12, 2007 09:42 |
| Mss de draad samen weer oppakken? xx clau |
|
| 13-03-2007: | Woensdag, april 11, 2007 21:26 |
| zooo mooi en herkenbaar.. sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rode Roos | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2007 | ||
| Thema's: | ||