Ontvroren ziel
Ontvroren ziel
Te lang koud geweest
Ik had nodig
Een warm hart
Wat liefde
In zich had
Mijn ziel was verloren
Het had de strijd
Niet gewonnen
Het was door moedeloosheid
Ingebonden
Opeens was jij daar
Die mij reikte
Een groot deel
Van jouw warme hart
Wat precies hetgeen was
Wat ik nodig had
Eis smolt
Mijn ziel ontvroor
Wat eens koud en bevroren was
Was niet meer een hart van ijs
Mijn hart kon eindelijk op reis
Om in dat van jou
Uit te komen
Ontvroren ziel
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Vrijdag, mei 25, 2007 13:32 |
| heel mooi |
|
| Black-Wings: | Vrijdag, april 13, 2007 14:58 |
| Prachtig!! Liefss Black-Wings | |
| Free@Bird: | Woensdag, april 11, 2007 23:35 |
| mooi11 liefs kerima |
|
| ranieke: | Woensdag, april 11, 2007 22:38 |
| Zonder woorden. Liefs. |
|
| MayadeBij*: | Woensdag, april 11, 2007 22:24 |
| :) nice! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Reinoudt | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2007 | ||
| Thema's: | ||