Sluipend verdriet
langzaam sluipt het verdiet door mij heen
bij elke stap die ik zet voel ik me zo alleen
tranen dienen zich aan
duurt niet lang meer
voor het vallen van de eerste traan
daar lig ik dan op mijn bed
spiernaakt
maar koud heb ik het niet
sluit mijn ogen
gesnik gaat door
nachtmerrie is dichterbij gekomen
die droom waarin ik mijzelf verloor
Reacties op dit gedicht
| Br0ken_R00sje: | Donderdag, april 12, 2007 15:25 |
| Mooi... knuffel xx |
|
| lonely 1: | Donderdag, april 12, 2007 00:52 |
| zo herkenbaar jouw verdriet, ik wou dat ik het kon laten verdwijnen, liefs en troostende knuffel, hilde xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2007 | ||
| Thema's: | ||