een fort
ik ken een fort
met hele dikke muren
maar het is gebombardeerd
nog een ruïne van over
de muren zijn ingestort
nog maar een aantal stenen
staan boven op elkaar
de gracht om mensen buiten
te kunnen sluiten
is nog maar een miezerig stroompje
maar er is hoop voor het fort
er staan nu noodmuren om heen
muren die heel misschien
de oude muren kunnen vervangen
zodat het fort weer een stevig huis is
een omheining voor dat daarbinnen
vandaar uit kan dan weer een gracht komen
weer een imposante stroom water
die alles buiten kan houden
wat niet naar binnen mag
en alles binnen kan houden
wat niet naar buiten mag
-22 maart-
met hele dikke muren
maar het is gebombardeerd
nog een ruïne van over
de muren zijn ingestort
nog maar een aantal stenen
staan boven op elkaar
de gracht om mensen buiten
te kunnen sluiten
is nog maar een miezerig stroompje
maar er is hoop voor het fort
er staan nu noodmuren om heen
muren die heel misschien
de oude muren kunnen vervangen
zodat het fort weer een stevig huis is
een omheining voor dat daarbinnen
vandaar uit kan dan weer een gracht komen
weer een imposante stroom water
die alles buiten kan houden
wat niet naar binnen mag
en alles binnen kan houden
wat niet naar buiten mag
-22 maart-
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, april 12, 2007 20:20 |
| je muren mag je gerust stevig maken, degelijk bouwen, maar vergeet niet. zo’n lieflijk graag gezien ophaalbruggetje. groetje, hans |
|
| lexx: | Donderdag, april 12, 2007 17:50 |
| Hm, mooi zo''n vesting Vatje .. maar bijwijlen is niet alles het bewaken en vergrendelen waard ..Doe luchtig en mobiel.Neem een camper :) Mooi schrijfwerkje!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vat | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2007 | ||
| Thema's: | ||