Geen kind meer

Het kind in mij is doodgegaan
nu jij bent overleden
volwassenheid is op mij neergestort
toen jij je ogen sloot

opeens is alles zo anders
niets past mij meer zoals eerst
diep in mij schreeuwt de eenzaamheid
terwijl iedereen me onbegrijpend aankijkt

ik schreeuw: "ik heb je nog even nodig
om samen ons gesprek af te maken"
"nog even wil ik jouw armen
stevig om mij heen voelen"

de juiste weg kan ik niet meer vinden
omdat mijn hand nog steeds de jouwe vasthoudt
mijn emoties zijn tot stilstaan gezet
nu jij mij vooruit bent geschreden

echt afscheid zullen wij nooit nemen
het mooiste plekje in mij heb jij veroverd
jij blijft een deel van mij
in jouw gedachten zal ik voortleven