Stilte in New York
Stilte in New York
Kilte
snijdt
hoog
laag
lengte
breedte
stil~~~~te
sfeer
smeult
schreit
verdampt
de kelder
van de dood
schrijnt
machteloos
open wond
de tijd
heelt niet
het gras
zal er
niet groeien
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Maandag, februari 11, 2002 22:19 |
| Dierbaren verliezen in zo'n ramp, daar kan de helende werking van tijd niet tegenop. Groeten. |
|
| Sheena: | Woensdag, februari 06, 2002 22:21 |
| De stilte wordt voelbaar en tastbaar door je woorden ...... liefs Sheen |
|
| lejaeghere rudi: | Woensdag, februari 06, 2002 12:30 |
| Een mooi gedicht over iets heel verschrikkelijks dat iedereen heeft aangegrepen in zijn diepste gevoelens. Groetjes, Rudi | |
| free: | Woensdag, februari 06, 2002 11:56 |
| ..Heel raak..maar er staat geschreven"alles wat sterft zal weer bloeien" ...when truth stays and faith grows freedom wins... liefs free |
|
| elly : | Woensdag, februari 06, 2002 11:14 |
| Enkel stilte rest na de chaos die is aangericht... veel pijn en verdriet geven New York een heel ander gezicht. Liefs Elly xxx |
|
| waterval: | Woensdag, februari 06, 2002 11:02 |
| ik zie de beelden...en hoor de "stilte"... | |
| 11je: | Woensdag, februari 06, 2002 10:19 |
| voor vele zal het gras nooit mee groen zijn...een toekomst zonder hoop... liefs 11je |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||