Schrijven Is Zilver, Uitspreken Goud
Druk druk druk
Is geen excuus
Ver weg?
Welnee
Eén keer overstappen
Dus dat valt reuze mee
En dat het niet gezellig is?
Oh hemel nee
Want als er ergens het gezellig is
Is het bij Oma, mijn lieve Oma
Met haar koekjes en kopjes thee
De liefste Oma die heb ik
Altijd welkom
Nooit teveel
Oma is lief, Oma luistert altijd
Oma wil altijd alles weten
En mijn verjaardag?
Die is ze
In tegenstelling tot anderen
Nog nooit vergeten
Oma is lief, Oma vertelt altijd
De mooiste verhalen
Over vroeger, honger
Oorlog, vrede
Geluk, Opa
Met grapjes tussendoor
Vertellen kan ze als geen ander
Míjn Oma!
Ik heb de liefste Oma van de hele wereld
Ik weet, straks kan het niet meer
Volgende week weer langs
Echt
Dan neem ik een bos bloemen mee
Geen grote
Want dat mag niet van Oma
Dan zegt ze; kind
Hou je centjes toch voor jezelf
Oma is al blij dat je er bent
Met lood in mijn schoenen
Brok in mijn keel
Schuldgevoel
Geweten
En twee woordjes
Zal ik haar, net als altijd,
Verlaten
Dag lieve kind kijk je uit?
Ja Oma zeg ik dan zacht
De grijze gang op
Behangen met Van Gogh
In ministeck
De klok die langzaam
Nog net niet zuchtend tikt
Lege tafeltjes
Met bloemen van plastic
Grote posters kondigen bijna dwingend aan:
Zaterdag bingo in de grote zaal
Meteen na het avondmaal
Wees er allen bij!
Zondagochtend
Psalmenkoor
Niks voor Oma, denk ik
En loop snel door
Ze kijkt me na
Ik voel het
Volgende week
Echt
Snel, die lift in
Weg van hier
Uit dit trieste grijze
Kille gebouw
Ze zwaait
Verdomme
Oma had ik willen schreeuwen
Lieve Oma ik hou van jou!
Ik voel een gevoel
Dat ik niet eerder kon plaatsen
En nu nog steeds geen plekje kan geven
Hoewel Oma er nog is
Mis ik haar nu al
En hoewel Oma het best weet
Heb ik nu al spijt
Vier kleine woordjes
Zo moeilijk kan het toch niet zijn?
Ze zegt het al jaren zelf
Op haar manier
'Oma's grote meid'
Ik besef op zo'n moment
Schrijven is zilver
Uitspreken goou....
Reacties op dit gedicht
| kelly: | Maandag, oktober 15, 2001 15:22 |
| dit is zo mooi meid ik ga dit gebruiken voor mijn oma`s verjaardag ok ik hoop dat het mag | |
| leintje: | Zaterdag, januari 13, 2001 21:33 |
| ja, doe dat!, ik heb onlangs mijn opa verloren, en je komt er pas achter als hij weg is, dat het eigenlijk heel normaal voor je was dat hij er was. ik heb hem 3 weken mogen begleiden in het ziekenhuis, hij kon niet meer praten was verlamd, maar hij hoefde mij niets te zeggen, als ik zei dat ik er was, en dat ik van hem hielt, zag ik aan zijn ogen dat hij het begreep!.Ik ben echt blij, dat ik zovaak heb gezegt dat ik van hem houd!, ik heb 3 gedichten voor hem gemaakt, en het in zijn kist gele |
|
| Suzanne: | Maandag, september 25, 2000 01:51 |
| Bedankt voor jullie reakties! Ik probeer het toch zo veel mogelijk te laten merken. Vandaar uitspreken goud..! | |
| : | Maandag, september 25, 2000 01:50 |
| Bedankt voor jullie reakties! Ik probeer het toch zo veel mogelijk te laten merken Vandaar uitspreken goud..! | |
| Firebolt: | Zondag, september 24, 2000 09:40 |
| Ontroerd ben ik door dit gedicht... neem het advies van Car aan.... laat je oma dit gedicht lezen! Het is echt prachtig..... Liefs, Firebolt. |
|
| car: | Zondag, september 24, 2000 09:08 |
| wat een heerlijk gedicht...... ik leef mee zie mezelf weer wekelijks naar me oma gaan bloemen en boodschappen voor haar halen....goh kon ik het nog maar laat het gedicht aan haar lezen ........ groetjes car |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Suzanne | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||