Ik ben vannacht geweest
waar druppels konden dansen
in de elfen-droomfontein
mijn hart kon hier weer spreken
en jij lag in mijn armen
meer moest er niet zijn
De hemel klaarde kleuren
vliegen met de vogels
zonder besef en geen gewicht
hier denk je niet aan morgen
we dansten met de bladren
op klanken van het licht
Dieper dan de bodem
waar vissen konden spreken
de mens heeft hier geen zeg
we konden enkel kijken
licht werd plots weer donker
en toen was je weer weg