Droge ogen
Ik wil schrijven, over het land in mijn dromen
er is niets, dat maakt het zo bijzonder
ik wilde dat je het had kunnen zien,
ik mis je bewondering, je trots
ik mis je bewondering, je trots
al voel ik je - het is even niet genoeg
Ik zie de glimlach worden tot een schaterlach
je hand voor je mond geslagen
duizenden kilometers verder lezen de rook
in mijn herinnering zou ik moeten huilen
mijn ogen zijn vreemd droog
in mijn herinnering zou ik moeten huilen
mijn ogen zijn vreemd droog
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Zondag, april 15, 2007 21:13 |
kus! |
|
| Peter van Tiel: | Zondag, april 15, 2007 09:09 |
| Eén troost, we missen allemaal wel lieve mensen, die ons hebben verlaten. En huilen helpt niet, was het maar waar! Ik wens je een zonnige zondag. Liefs, Peter. |
|
| H.J.: | Zaterdag, april 14, 2007 23:21 |
| toch maar schrijven meis. kusss |
|
| lachebekje1988: | Zaterdag, april 14, 2007 23:20 |
| mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2007 | ||
| Thema's: | ||