Het menselijk theater
Grijze dalen,...vluchtige nevels, de race naar onsterfelijkheid is een race naar de dood. Zwart verlangen,...in wit gevangen, de wil om te vernietigen is zo groot. Levenslange liefde,...korte nacht, de graden van het leven,bevestigd in een boek. Hoog gevlogen, lang geliefd. Langzaam sluiten zij het doek.
Reacties op dit gedicht
| Evi: | Woensdag, februari 06, 2002 19:35 |
| heel mooi, egt een sprookje vooral zo door blijven gaan, k*s en heel veel liefs Evi | |
Over dit gedicht
| Auteur: wolter t hart | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||