We zijn nog steeds verbonden
Ik mis je, het doet ontzettend veel pijn.
Dit had niet moeten gebeuren dit had niet zo moeten zijn.
Ik heb er eigenlijk geen woorden voor dit verdriet.
Ik heb er moeite mee zoals je nu ziet.
Dit grijpt jou ook aan je leeft toch met me mee.
Je zou dan met me willen praten, maar nee.
Ik zou jouw stem niet kunnen horen.
Het is namelijk niet bedoelt voor mijn oren.
Met heel mijn ziel probeer ik jouw stem te onthouden.
Mijn broer waar ik zoveel van heb gehouden.
Nog steeds zit je diep in mijn hart.
En dan niet in een zijkamertje apart.
Ik bedoel dan ook heel mijn hart, het geheel
Je heb geen idee wat je voor me betekend het is ook zoveel.
Maar wat verwacht je, je bent mijn bloedverwant.
We delen zoveel, we hebben een band.
En deze band zal er altijd blijven en zal er altijd zijn
Al is het maar geestelijk, we behouden onze lijn.
Reacties op dit gedicht
| memy: | Dinsdag, april 17, 2007 13:13 |
| heel mooi gedicht, blijf je broer onthouden zoals hij was. hij is altijd bij je. onthoud dat. sterkte en houd je sterk voor jezelf en voor je broer. xxx kus en knuffel memy | |
| Free@Bird: | Dinsdag, april 17, 2007 07:32 |
| mooi gevoelig gedicht wenst jou veel sterkte toe kerima |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, april 17, 2007 04:37 |
| Heel veel sterkte wat een voel in jouw gedicht, liefs Cobie dikke kus |
|
| Claire Q: | Dinsdag, april 17, 2007 00:20 |
| ''ik mis je...we behouden onze lijn'' Een gevoelsstroom alles daartussen.. verlangend in houden van. Wonend in een warm hart.. Mooi geschreven, meer dan "puur" Liefs,, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sabrina Koene | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2007 | ||
| Thema's: | ||