Je vergat mij
Het is gedaan.
Je gaf op.
Je lichaam bleef hier.
Je ziel ging naar boven.
Was het dan zo moeilijk?
Zo moeilijk om mensen te vergeven.
Om jezelf zo te kwellen met eindeloos piekeren.
Was het echt nodig.
Ik wil je terug.
Maar ik realiseer dat het nooit zal lukken.
Jij ging weg uit dit leven.
En je vergat mij.
Je gaf op.
Je lichaam bleef hier.
Je ziel ging naar boven.
Was het dan zo moeilijk?
Zo moeilijk om mensen te vergeven.
Om jezelf zo te kwellen met eindeloos piekeren.
Was het echt nodig.
Ik wil je terug.
Maar ik realiseer dat het nooit zal lukken.
Jij ging weg uit dit leven.
En je vergat mij.
Reacties op dit gedicht
| Evi: | Woensdag, februari 06, 2002 19:44 |
| mooi geschreven, hij/zij zal je niet zijn vergeten, iedere avond zal een fonkelend sterretje boven aan de hemel op je neer kijken! verteet ze niet! k*s en heel veel liefs Evi | |
Over dit gedicht
| Auteur: NDL | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||