gespook door me hoofd
gespook door me hoofd
geen moment rust
geen moment stil
maar stemmen die schreeuwen
diep van binnen
gespook door me hoofd
beelden uit me verleden
pijn die ik haat
pijn die me niet alleen laat
gespook door me hoofd
een stem die schreeuwt
niet huilen, wees sterk
een zachte stem die fluisterd
laat je gaan, het is beter voor je
gespook door me hoofd
met het einde nabij
bloed over me arm
en de stemmen waren vrij
Reacties op dit gedicht
| Br0ken_R00sje: | Dinsdag, april 17, 2007 16:56 |
| huilen mag :) x clau :) |
|
| xUnkissed: | Dinsdag, april 17, 2007 16:29 |
| Luister nooit naar de stemmen, ze maken je gek. Hoe meer je luister, hoemeer je in de macht staat. Liefss Catharina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *clau* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2007 | ||
| Thema's: | ||