ontsteld, ontdaan - te ver gegaan
rusten om te zenuwen en slaan
met woorden die zo diep snijden, dat
de lach niet wil blijven staan en gaat,
verlaat wat de mijne waszwaai, draai en loop weer weg,
de afstand groter en mijn rug juist klein
want bij mij wil ik niet meer zijn, met
flinke stappen zachte passen en
een blik vooruit waar de toekomst wacht
Amon: | Woensdag, april 18, 2007 14:18 |
Thats the spirit!! | |
milamber: | Woensdag, april 18, 2007 00:28 |
onderstaande was ik dus *zucht* | |
Panta Rhei: | Woensdag, april 18, 2007 00:28 |
goed zo | |
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 17 april 2007 | ||
Thema's: |