mijn leven raast voorbij,
nu is de tijd echt gekomen dat ik kan zeggen ik ben niet blij, ik ben niet blij,

voorbij is mijn leven,
ik zou het liefst tussen vogels en wolken willen zweven,

ik ben niet vrolijk ik ben niet blij,
ik voel me daarom ook opgesloten, ik ben gewoon niet vrij,

niet vrij van ziel, niet vrij van geest,
maar ben ik dat eigenlijk wel eens geweest?

het liefst zou ik heel hard willen rennen,
dan zou ik het liefst naar de sterren willen rennen,

het liefst zou ik heel hard willen schreeuwen tot iemand mij kon horen,
net zo lang tot ik mijn eigen geest ziel en hart zou doorboren,

het liefst zou ik heel hard willen huilen,
en achter een muur willen schuilen,

ik wil dit alles achter me laten en ook vergeten,
zou iemand een oplossing voor mij weten.

ik heb alles al geprobeerd,
maar dat liep haast bijna verkeerd.


einde!