Zelfmoord..
Zelfmoord
Het donkere bloed stroomde door,
Jouw verdorde bladeren,
in droogte verzeild.
Echter van buiten was geen spoor,
Van een hopeloze klok die tikt voor z'n tijd.
Jouw bestaan slechts als herinnering vertaalt,
In twijfel over deze moedige daad.
Eigenhandig het lot bepaald,
Geen oogst zonder zaad.
Had men kunnen en willen weten,
Wat hij verborg achter z'n jonge lach.
Ooit zal hij weer worden vergeten,
Ondanks dat hij zelf koos voor de laatste dag.
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Woensdag, juli 11, 2007 20:32 |
| Hij heeft er zelf voor gekozen, waarom zal altijd moeilijk zijn... Vergeten doe je niet zomaar hoor... Liefs, Kus PS: Dank je voor je reactie.. |
|
| Ton Rijkers: | Donderdag, mei 10, 2007 19:29 |
| Zelfmoord is nooit een moedige daad..maar een vlucht.. Als gedicht wel goed van sfeer |
|
| Nonnetjuh: | Donderdag, mei 03, 2007 12:16 |
| Heel mooi geschreven... Het spreekt mij vooral aan, omdat een klasgenootje (15 jaar) van mijn zoon vorige week zelfmoord heeft gepleegd en het lijkt of je het voor hem hebt geschreven! Liefs Nonnetjuh xxx |
|
| secrets: | Zondag, april 22, 2007 13:25 |
| Sterkte! liefs, Ester |
|
| madelief rozenboom: | Woensdag, april 18, 2007 13:13 |
| Mooi | |
| Free@Bird: | Woensdag, april 18, 2007 11:44 |
| Zo hee heftig dit!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ik ga weg.. | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2007 | ||
| Thema's: | ||