schoon geblazen
De dag start zwart en donker
Wolken razen af en aan
Wind giert,
laat me zweten
‘k moet er echt weer tegen aan
Schuin hel ik met tussen pozen
moet zwaar op de trappers staan
Vermoeid de aankomst,
de geest weer schoongeblazen
Arie 06-02-2002
Reacties op dit gedicht
| Caroline Maas: | Maandag, februari 11, 2002 18:13 |
| Mmm, dit geeft een heerlijk gevoel! Mooi verwoord! Liefs, Caroline |
|
| waterval: | Donderdag, februari 07, 2002 16:07 |
| mooi... | |
| elly : | Donderdag, februari 07, 2002 14:10 |
| Als fietser trotseerde ik vanmorgen de wind en buiten een schoongeblazen hoofd hield ik er ook koude oren aan over :-) Heel herkenbaar gedicht voor mij en leuk om te lezen. Liefs Elly xxx |
|
| Peetje: | Donderdag, februari 07, 2002 10:32 |
| Mooi gedicht, en ja, je hebt gelijk..... Fietsen is mooi, lekker nergens aan denken... Ik zal zwaaien vanuit de trein ;-) Liefs Peet |
|
| Firebolt: | Woensdag, februari 06, 2002 23:56 |
| Als ik dit lees begin ik bijna zelf te zweten...;-) |
|
| Sheena: | Woensdag, februari 06, 2002 21:31 |
| Hmmm heerlijk zo'n hollands fietstochtje .... om met schoongeblazen hoofd weer warm thuis te komen ... liefs, Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: arie |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||