vaderlief
Robijnrode tranen weerspiegelen mijn geluk,
mijn verdriet,
Lange dagen, eeuwige nachten, te lang?
ik weet 't niet.
Zonnestralen om mijn lachende gezicht te
verwarmen,
Niks dan kou, regen en grijs, kon jij me nu maar
omarmen...
Ik houd zo veel van je, te veel misschien, vader,
mijn vriend,
Geef toch om mij,je doet me zo'n pijn?
Dit heb ik niet verdiend...
Hoelang nog? Ik weet het niet.
mijn verdriet,
Lange dagen, eeuwige nachten, te lang?
ik weet 't niet.
Zonnestralen om mijn lachende gezicht te
verwarmen,
Niks dan kou, regen en grijs, kon jij me nu maar
omarmen...
Ik houd zo veel van je, te veel misschien, vader,
mijn vriend,
Geef toch om mij,je doet me zo'n pijn?
Dit heb ik niet verdiend...
Hoelang nog? Ik weet het niet.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: RaaS | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||