Broken
Gebroken
Een vaas
Scherven op de grond
Lijm in men hand
Scherven brengen geluk
Zegt men
Plakkend plak ik de scherven tot een vaas
die ik gebroken heb
omdat jij mijn hart hebt verscheurd.
En dat niet te lijmen valt
Scherven heb ik geplakt
Uren aan een stuk tot ik wist
Dat de vaas nooit meer het zelfde zal zijn
Maar slechts een kopie is van wat ik voel
Gebroken en gelijmd om het verleden te vergeten
Een vaas
Scherven op de grond
Lijm in men hand
Scherven brengen geluk
Zegt men
Plakkend plak ik de scherven tot een vaas
die ik gebroken heb
omdat jij mijn hart hebt verscheurd.
En dat niet te lijmen valt
Scherven heb ik geplakt
Uren aan een stuk tot ik wist
Dat de vaas nooit meer het zelfde zal zijn
Maar slechts een kopie is van wat ik voel
Gebroken en gelijmd om het verleden te vergeten
Reacties op dit gedicht
| Eenzaamheid | HW.H |: | Woensdag, april 18, 2007 20:14 |
| Goed verwoord, en ook ik wordt stil! heel mooi! | |
| black_beauty: | Woensdag, april 18, 2007 19:47 |
| wat moet ik hier nog bij zeggen... het maakt me stil | |
Over dit gedicht
| Auteur: Emilyna | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2007 | ||
| Thema's: | ||