Om er de hele tijd voor jou staan te wachten
Om te dromen van wat er ooit zal komen
Tot jij ooit mijn pijn zou gaan verzachten
Ik heb alles voor je over gehad
Ik heb je los gelaten, jouw zin altijd gedaan
Ik heb mijn hart en ziel voor je neergelegd
En gewacht tot je er iets mee zou doen
Maar weet je lief? Ik kan zo niet verder gaan
Dit alles is niet genoeg geweest
En meer dat dit kan ik je niet geven
Dus denk ik dat ik ophoud met dit soort van ‘leven’.
Ik heb gewacht op mijn mooiste en stoutste dromen
maar nu wint mijn hoofd het van mijn hart
en ik besef me dat alles waar ik deze jaren op heb gewacht
Toch wel nooit zal komen
Ik ben moe, schat
Te moe om nog langer te wachten
Het heeft me al mijn liefde en kracht gekost
En nooit heeft het iets opgelost
Het leven is te kort om op iets te wachten
Op iets wat misschien nooit gaat komen
Dus ik steek een mes in de bubbel van mijn dromen
Free@Bird: | Donderdag, april 19, 2007 07:18 |
bedoelde bedankt voor je reactie op mijn gedicht,ik ben nog wat kippig, net wakker hahahah:) | |
Free@Bird: | Donderdag, april 19, 2007 07:17 |
prachtig geschreven en heel mooi verwoord, voor mij persoonlijk gaat dit heel diep. liefs en een fijne dag toegewenst kerima p.s bedankt voor jou op mijn gedicht. |
|
Fairouz: | Donderdag, april 19, 2007 01:44 |
Ik ben het met je eens zo velen blijven zich wentelen in hun verdriet. Het is voorbij maar ze zien het niet. Misschien willen ze dat ook niet. Je moet toch een keer door. Mooi verwoord en geschreven Groeten en slaap ze, Fairouz | |
Natasss: | Donderdag, april 19, 2007 00:30 |
weltrsuten. kus | |
tulpje: | Donderdag, april 19, 2007 00:29 |
mooi verwoord liefs en truste knuffel |
|
Auteur: Natasss | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 19 april 2007 | ||
Thema's: |