Zwart gat
Zwart gat
Telkens weer
Elke keer als ik teveel heb gezegt
Sluiten ze me op
In een donker zwart gat
Geen uitweg mogelijk
Tot dat ik alles weer heb gezien
Alles weer heb gevoeld
Alles weer terug is
Ik kan niet meer bewegen
Ik kan niet meer praten
Ik weet niet of ik mijn ogen open
Of dicht heb
Ik wil schreeuwen
Ik wil huilen
Ik wil daar weg komen
Maar ze houden me vast
Ze blokeren mij
Ik kan niks meer doen
Ik kan allen maar wachten
Tot het weer voorbij zal zijn
Ik weet niet hoelang dat duurt
Ik hoor alles om me heen
Ik voel alles
Maar ik zie niks
Ik zie allen maar donker
En mijn verleden
Alles wat is gebeurt
Alles wat ik heb gedaan
Alles komt terug
En ik kan er niks tegen doen
Ze pakken me vast
En slepen mij in een diep gat
Ik wil dat het stopt
Maar ik kan allen maar afwachten
Tot het allemaal voorbij is
En er niks meer van mij overblijft
Mijn ziel kapot gemaakt
Mijn verleden herleefd
Ik weet niet hoelang het duurt
Mischien maar een paar seconden
Een paar minuten
Of uren
Maar in die tijd
Komt alles terug
Alles wat ik verdrongen heb
Alles wat ik niet kan vertellen
Alles komt terug
Ik wil het julie vertellen
Maar ik kan het niet
Steeds als ik het probeer sluiten ze me weer op
In dat donkeren zwarten gat
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: fadeaway | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2007 | ||
| Thema's: | ||