de geest van het verleden
de geest van het verleden
hangt nog om mij heen
ik slaap nog in ons bed
al lig ik nu alleen
de mooie nieuwe keuken
koos ik nog uit met jou
het huis ademt je sfeer
al verf ik muren blauw
ik wil opnieuw beginnen
oude geesten gaan bestrijden
we leven niet voor niets apart
’t was beter voor ons beiden
ik moet die stap gaan zetten
en zet het huis te koop
ik ga mijn blik verbreden
met de geest van hoop
hangt nog om mij heen
ik slaap nog in ons bed
al lig ik nu alleen
de mooie nieuwe keuken
koos ik nog uit met jou
het huis ademt je sfeer
al verf ik muren blauw
ik wil opnieuw beginnen
oude geesten gaan bestrijden
we leven niet voor niets apart
’t was beter voor ons beiden
ik moet die stap gaan zetten
en zet het huis te koop
ik ga mijn blik verbreden
met de geest van hoop
Reacties op dit gedicht
| catharina: | Donderdag, februari 07, 2002 23:07 |
| ik vond hem zelf wel mooi met een geest beginnen en met een geest eindigen...het negatieve tegenover het positieve...dat was mn insteek.. het idee van schilderen met de combinatie blauw(een onmogelijke kleur in mijn ogen) geeft in mijn visie aan dat ook al probeer je tot het uiterlijk te gaan...er maar 1 ding opzit...te verhuizen... ik heb het zelf meegemaakt en je doorloopt die fases allemaal...misschien niet logisch in een scheiding..maar ja wat is er logisch in en scheiding? Niks toch |
|
| Albrecht Paul: | Donderdag, februari 07, 2002 15:47 |
| Je laatste zin is wat zwak. Verwissel regels 1-2 en 3-4 onderling, in het laatste couplet. Dat heb je een uitsmijter die er staat. Toch nog een logisch probleem. Waarom ga je nog schilderen, als het huis toch verkocht wordt? Je zult het perfect kunnen uitleggen, Cath, maar in dit gedicht zijn die twee samen wat veel van het goede: 'ik maak het nieuw' tegenover 'ik ga hier weg'. Beide evengoede opties. Graag gelezen, klaar en duidelijk. |
|
| ilona krijgsman: | Donderdag, februari 07, 2002 07:47 |
| ja Cath, de mijne staat dus vandaag...een thema dat zeer gevoelig ligt...en we schrijven bijna het zelfde..raar maar waar..wat kennen we elkaar toch goed zeg....ben benieuwd wat ze van de mijne vinden....een teer onderwerp....met heel veel indruk die het kan achterlaten...toch? Knufffff Ilona |
|
| pramodah: | Donderdag, februari 07, 2002 00:23 |
| opruimen en opnieuw beginnen is de beste mannier cathje...ik wens je het allerbeste............ liefs pramodah |
|
| catharina: | Donderdag, februari 07, 2002 00:11 |
| lieve mensen ilona en ik wilde allebei met deze zin een gedicht maken... de stap is inmidels al 2 jaar geleden maar ik denk dat het voor veel mensen opgaat..die sfeer van iemand die je niet ontvluchtn kan zolang je nog in hetzelfde huis woont...inmiddels ben ik erg happy...de vlinders hebben hun plekje weer gevonden... liefs cathje |
|
| Eddy Mulder: | Woensdag, februari 06, 2002 23:45 |
| Catharina, Het is een stap naar ee nieuw leven. Hoop dat je dan weer aan een speciaal iemand je liefde kan geven. Heel veel sterkte de komende tijd.. Eddy |
|
| Sheena: | Woensdag, februari 06, 2002 23:37 |
| Stil ... sterkte, met de hoop, dat het leven je weer zon geven kan .... Sheena |
|
| Robski: | Woensdag, februari 06, 2002 23:26 |
| Sterkte Cath... Liefs, Rob |
|
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||