De vondeling
Ik was niets meer dan een vondeling,
zittend op een bankje verderop.
Niemand die ik kende,
niemand die mij hoorde.
Ik zette mijn gedachten stop.
Ik was niets meer dan een vondeling,
die de weg niet meer wist.
Niemand die mij wilde,
niemand die mij zag.
Ondoordringbaar, midden in de mist.
Ik was niets meer dan een vondeling,
die schreeuwde en huilde in de kou.
Niemand die mij aansprak,
niemand die mij troostte.
Ik weet niet meer, wat ik toen wou.
Ik was niets meer dan een vondeling,
maar toen was er iemand die mij zag,
Niemand die dat eerder deed,
niemand die mij eerder holp.
Jij was degene, op wie ik zolang had gewacht.
Ik ben zoveel meer dan een vondeling,
en eindelijk met iemand verbonden.
Niemand die mij kende,
maar wel iemand die mij liefhad.
Ik was een vondeling, die eindelijk werd gevonden.
zittend op een bankje verderop.
Niemand die ik kende,
niemand die mij hoorde.
Ik zette mijn gedachten stop.
Ik was niets meer dan een vondeling,
die de weg niet meer wist.
Niemand die mij wilde,
niemand die mij zag.
Ondoordringbaar, midden in de mist.
Ik was niets meer dan een vondeling,
die schreeuwde en huilde in de kou.
Niemand die mij aansprak,
niemand die mij troostte.
Ik weet niet meer, wat ik toen wou.
Ik was niets meer dan een vondeling,
maar toen was er iemand die mij zag,
Niemand die dat eerder deed,
niemand die mij eerder holp.
Jij was degene, op wie ik zolang had gewacht.
Ik ben zoveel meer dan een vondeling,
en eindelijk met iemand verbonden.
Niemand die mij kende,
maar wel iemand die mij liefhad.
Ik was een vondeling, die eindelijk werd gevonden.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Vrijdag, april 20, 2007 20:43 |
| gevonden worden wij verbonden met een medemens, zonder metgezel zijn wij slechts een helft. groetje, hans |
|
| kikkerXkurt: | Vrijdag, april 20, 2007 17:27 |
| mooi!! | |
| Amon: | Vrijdag, april 20, 2007 14:57 |
| soms leg ik mezelf weer even te vondeling.....je moest eens weten hoeveel vrouwen er dan aan je willen zitten hehehe en nog voor niks ook | |
| lexx: | Vrijdag, april 20, 2007 14:49 |
| Och och, mag ik mijn wijsvinger in de neus steken van het weeskind Annie met de rode krullen ?! :)Noemen we het connectie! Haha | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sachiyo | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2007 | ||
| Thema's: | ||